Page 16 - 80_01
P. 16
SREBP--1c,
ChREBP
y
LXR…
ABSTRACT
SREBP--1c,
ChREBP
and
LXR:
Their
role
in
the
pathogenesis
of
the
non--alcoholic
fatty
liver.
Nonalcoholic
fatty
liver
disease
(NAFLD)
has
become
a
major
public
health
issue
that
comprises
a
disease
spectrum
which
ranges
from
benign
hepatic
steatosis
to
non--alcoholic
steatohepatitis
(NASH),
leading
to
irreversible
liver
damages.
Deposition
of
excess
triglycerides
within
liver
cells
is
the
hallmark
of
NAFLD,
which
is
associated
with
a
loss
of
insulin
sensitivity.
A
growing
body
of
evidence
implicates
the
lipogenic
transcription
factors
SREBP--1c
(sterol
regulatory
element--binding
protein),
ChREBP
(carbohydrate
responsive
element--binding
protein)
and
LXR
(liver
X
receptor)
in
the
pathogenesis
of
NAFLD.
These
factors
have
emerged
as
central
regulators
of
the
de
novo
fatty
acid
synthesis,
the
glucose
homeostasis
and
the
inflammation
in
response
to
insulin,
glucose
and
oxysterols,
under
both
physiological
and
physiopathological
conditions.
In
this
review
we
describe
recent
findings
in
the
biology,
the
function
and
the
cross--regulation
between
SREBP--1c,
ChREBP
and
LXR
on
the
control
of
lipid
and
glucose
metabolism
and
their
link
to
NAFLD.
Specific
pharmacologic
ligands
are
available,
making
them
attractive
therapeutic
targets
for
NAFLD
and
NASH.
Keywords:
Non--alcoholic
fatty
liver;
Transcription
factors;
Lipogenesis.
INTRODUCCIÓN
Los
triglicéridos
(TG)
almacenados
en
los
adipocitos
constituyen
una
forma
de
depósito
de
nutrientes
fácilmente
disponible,
ante
fluctuaciones
de
su
disponibilidad
y
de
la
demanda
energética.
Solo
cuando
la
capacidad
de
almacenar
grasa
del
tejido
adiposo
blanco
(TAB)
se
ve
sobrepasada
(dietas
altas
en
grasa
(HFD)
o
en
carbohidratos
(HCD),
estados
de
resistencia
a
la
insulina
(RI),
etc.),
se
produce
un
depósito
anómalo
en
tejidos
no
adiposos,
como
el
hígado,
alterando
el
balance
entre
el
aporte
de
lípidos
(ácidos
grasos
libres
(AGL)
circulantes
captados
y
los
sintetizados
de
novo)
y
su
catabolismo
(oxidación
de
ácidos
grasos
(AG)
y/o
secreción
de
lipoproteínas
de
muy
baja
densidad
(VLDL)
(1).
Ello
da
lugar
a
una
alteración
del
metabolismo
lipídico
hepático,
que
puede
tener
consecuencias
clínicas
graves.
El
hígado
graso
no
alcohólico
se
caracteriza
histológicamente
por
una
infiltración
grasa
en
el
parénquima
hepático
(>55mg/g),
en
individuos
que
no
consumen
alcohol
(<20
ó
40g/semana
para
hombres
o
mujeres,
respectivamente)
o
que
no
padecen
enfermedades
virales,
congénitas
o
autoinmunes
del
hígado
(2).
Desde
que
fue
descrito
por
Ludwig
y
col
en
1980
(3),
el
hígado
graso
no
alcohólico
(HGNA)
se
define
como
un
espectro
continuo
que
va
incrementando
su
gravedad,
desde
una
esteatosis
simple
macrovesicular
(HGNA),
de
curso
clínico
favorable,
15