Page 154 - 79_01
P. 154

J.	
  R.	
  Lacadena	
  y	
  F.	
  Mayor	
  Menéndez	
  

	
  
y	
   arrestinas.	
   Estas	
   proteínas	
   no	
   solamente	
   actuarían	
   como	
   reguladores	
   negativos	
  
del	
  acoplamiento	
  de	
  los	
  GPCR	
  a	
  las	
  proteínas	
  G	
  (que	
  es	
  como	
  fueron	
  identificados),	
  
sino	
   que	
   presentan	
   complejos	
   interactomas	
   que	
   les	
   permiten	
   también	
   participar	
  
en	
   la	
   propagación	
   de	
   la	
   señal	
   de	
   estos	
   receptores	
   tras	
   la	
   llegada	
   de	
   un	
   agonista	
  
(30,40).	
   Esta	
   divergencia	
   de	
   señalización	
   de	
   los	
   receptores	
   de	
   7	
   dominios	
  
transmembrana	
   entre	
   vías	
   dependientes	
   de	
   proteínas	
   G	
   y	
   otras	
   cascadas	
  
dependientes	
  de	
  GRKs	
  y	
  arrestinas	
  ha	
  llevado	
  también	
  a	
  la	
  identificación	
  de	
  los	
  que	
  
se	
  ha	
  denominado	
  “biased	
  ligands”,	
  sustancias	
  químicas	
  que	
  de	
  manera	
  preferente	
  
inducen	
   la	
   interacción	
   del	
   receptor	
   bien	
   con	
   proteínas	
   G,	
   bien	
   con	
  
GRKs/arrestinas,	
   lo	
   que	
   puede	
   tener	
   un	
   gran	
   interés	
   para	
   el	
   desarrollo	
   de	
   nuevos	
  
fármacos.	
  En	
  este	
  mismo	
  sentido,	
  	
  el	
  mejor	
  conocimiento	
  de	
  los	
  “bolsillos”	
  de	
  unión	
  
de	
   ligandos	
   a	
   los	
   GPCRs	
   facilitará	
   el	
   diseño	
   de	
   nuevos	
   compuestos	
   químicos	
   con	
  
mayor	
  afinidad	
  y/o	
  selectividad	
  (4,36,37).	
  	
  

        Por	
  otra	
  parte,	
  se	
  está	
  identificando	
  la	
  existencia	
  de	
  GPCRs	
  codificados	
  por	
  
diversos	
  virus,	
  que	
  podrían	
  tener	
  un	
  papel	
  relevante	
  en	
  su	
  capacidad	
  patogénica	
  y	
  
constituir	
  potenciales	
  dianas	
  para	
  su	
  tratamiento.	
  	
  

        Por	
  último,	
  la	
  secuenciación	
  del	
  genoma	
  humano	
  ha	
  puesto	
  de	
  manifiesto	
  la	
  
presencia	
  en	
  nuestra	
  información	
  genética	
  de	
  múltiples	
  miembros	
  de	
  la	
  familia	
  de	
  
receptores	
   7	
   dominios	
   transmembrana	
   sin	
   mensajero	
   fisiológico	
   conocido	
   (los	
  
denominados	
   GPCRs	
   huérfanos),	
   lo	
   que	
   presenta	
   el	
   importante	
   reto	
   de	
   identificar	
  
sus	
  ligandos	
  endógenos	
  y	
  sus	
  funciones	
  fisiológicas	
  e	
  implicaciones	
  patológicas.	
  	
  

        En	
   definitiva,	
   el	
   camino	
   abierto	
   con	
   extraordinaria	
   clarividencia	
   y	
  
perseverancia	
  por	
  Lefkowitz	
  y	
  Kobilka,	
  seguido	
  actualmente	
  por	
  muchísimos	
  otros	
  
investigadores,	
   permitirá	
   seguir	
   conociendo	
   mejor	
   las	
   alteraciones	
   de	
   receptores	
  
en	
   situaciones	
   patológicas	
   y	
   avanzar	
   en	
   el	
   diseño	
   de	
   nuevas	
   estrategias	
  
terapéuticas.	
  Hay	
  aún	
  mucho	
  trabajo	
  por	
  hacer	
  y	
  muchas	
  preguntas	
  por	
  contestar.	
  

7.	
  REFERENCIAS	
  

    1.	
  Pierce,	
  K.L.;	
  Premont,	
  R.T.;	
  Lefkowitz,	
  R.J.	
  Seven-­-transmembrane	
  receptors.	
  Nat	
  Rev	
  Mol	
  Cell	
  
          Biol	
  3,	
  639-­-650.	
  (2002)	
  

    2.	
  Nordstrom,	
  K.	
  J.;	
  M.	
  Sallman	
  Almen,	
  et	
  al.	
  Independent	
  HHsearch,	
  Needleman-­-Wunsch-­-based,	
  
          and	
  motif	
  analyses	
  reveal	
  the	
  overall	
  hierarchy	
  for	
  most	
  of	
  the	
  G	
  protein-­-coupled	
  receptor	
  
          families.	
  Mol	
  Biol	
  Evol	
  	
  28,	
  2471-­-2480	
  (2011).	
  

    3.	
   Fredriksson,	
   R;	
   Schioth	
   H.	
   B.	
   The	
   repertoire	
   of	
   G-­-protein-­-coupled	
   receptors	
   in	
   fully	
  
          sequenced	
  genomes.	
  Mol	
  Pharmacol	
  	
  67,	
  	
  1414-­-1425.	
  (2005).	
  

    4.	
   Lagerstrom,	
   M.	
   C.;	
   	
   Schioth	
   H.	
   B.	
   Structural	
   diversity	
   of	
   G	
   protein-­-coupled	
   receptors	
   and	
  
          significance	
  for	
  drug	
  discovery.	
  	
  Nat	
  Rev	
  Drug	
  Discov	
  7,	
  339-­-357	
  (2008).	
  

    5.	
  Sprang,	
  S.	
  R.	
  G	
  protein	
  mechanisms:	
  insights	
  from	
  structural	
  analysis.	
  Annu	
  Rev	
  Biochem	
  66,	
  
          639-­-678	
  (1997).	
  

    6.	
  Sprang,	
  S.	
  R.	
  G	
  proteins,	
  effectors	
  and	
  GAPs:	
  structure	
  and	
  mechanism.	
  Curr	
  Opin	
  Struct	
  Biol	
  
          7,	
  	
  849-­-856	
  (1997).	
  

148	
  

	
  
   149   150   151   152   153   154   155   156   157   158   159