Page 42 - 78_04
P. 42

CECILIO	
  GIMÉNEZ	
                                                                                                                            	
  

	
  
generación	
   de	
   antipsicóticos,	
   administrados	
   solos	
   o	
   junto	
   a	
   reguladores	
   del	
  
receptor	
  metabotrópico	
  de	
  glutamato	
  mGluR5	
  o	
  junto	
  a	
  antipsicóticos	
  atípicos	
  (67,	
  
68-­-72).	
   En	
   términos	
   generales,	
   se	
   han	
   tomado	
   tres	
   sustancias	
   como	
   base	
   para	
   la	
  
síntesis	
   de	
   inhibidores	
   de	
   GLYT1:	
   la	
   glicina,	
   la	
   sarcosina	
   (N-­-metilglicina)	
   y	
   la	
  
glicildodecilamida.	
  

10.	
   MODULADORES	
   ALOSTÉRICOS	
   POSITIVOS	
   DE	
   RECEPTORES	
  
    GLUTAMATÉRGICOS	
  MGLUR5	
  

        Actualmente,	
   una	
   segunda	
   alternativa	
   para	
   el	
   desarrollo	
   de	
   nuevas	
  
sustancias	
   capaces	
   de	
   actuar	
   en	
   sinapsis	
   glutamatérgicas	
   es	
   a	
   través	
   de	
   la	
  
activación	
   de	
   receptores	
   acoplados	
   a	
   proteína	
   G,	
   como	
   los	
   receptores	
  
metabotrópicos	
   de	
   glutamato	
   pre	
   y	
   postsinápticos.	
   La	
   unión	
   de	
   glutamato	
   a	
   sus	
  
receptores	
   modula	
   la	
   liberación	
   del	
   mismo	
   a	
   la	
   sinapsis	
   y/o	
   la	
   respuesta	
  
postsináptica	
  al	
  mismo,	
  regulando	
  así	
  la	
  fuerza	
  de	
  la	
  señal.	
  Todos	
  estos	
  receptores	
  
pertenecen	
   a	
   la	
   familia	
   de	
   proteínas	
   de	
   siete	
   dominios	
   transmembrana	
   con	
   el	
  
extremo	
   amino	
   localizado	
   extracelularmente	
   formando	
   parte	
   de	
   un	
   gran	
   dominio	
  
de	
   unión	
   al	
   sustrato	
   y	
   el	
   extremo	
   carboxilo	
   en	
   el	
   interior	
   celular.	
   Se	
   han	
   clonado	
  
siete	
   receptores	
   metabotrópicos	
   de	
   glutamato	
   que	
   clasifican	
   en	
   tres	
   grupos	
  
dependiendo	
  de	
  su	
  similitud	
  estructural,	
  propiedades	
  farmacológicas	
  y	
  mecanismo	
  
de	
  transducción	
  de	
  la	
  señal.	
  

        Numerosos	
   estudios	
   han	
   demostrado	
   que	
   la	
   activación	
   del	
   receptor	
  
mGluR5,	
   perteneciente	
   al	
   grupo	
   I	
   y	
   con	
   localización	
   postsináptica,	
   potencia	
   la	
  
acción	
   de	
   receptores	
   NMDA.	
   Esta	
   acción	
   parece	
   ser	
   específica,	
   puesto	
   que	
   la	
  
activación	
  de	
  receptores	
  de	
  los	
  grupos	
  II	
  y	
  III	
  no	
  varía	
  las	
  corrientes	
  mediadas	
  por	
  
NMDA,	
   y	
   la	
   activación	
   de	
   receptores	
   del	
   grupo	
   I	
   no	
   lo	
   hacen	
   con	
   corrientes	
  
mediadas	
  por	
  receptores	
  tipo	
  AMPA.	
  Todo	
  ello	
  apoya	
  la	
  idea	
  de	
  que	
  una	
  activación	
  
selectiva	
   de	
   receptores	
   mGluR5	
   podría	
   ser	
   capaz	
   de	
   normalizar	
   la	
   actividad	
   de	
  
receptores	
   de	
   glutamato	
   NMDA	
   funcionalmente	
   hipofuncionales	
   y	
   constituir	
   un	
  
nuevo	
  grupo	
  de	
  sustancias	
  con	
  utilidad	
  terapéutica	
  en	
  tratamientos	
  antipsicóticos.	
  

        Hasta	
  el	
  momento	
  se	
  han	
  desarrollado	
  varias	
  estrategias	
  para	
  la	
  síntesis	
  de	
  
moduladores	
   alostéricos	
   positivos	
   de	
   estos	
   receptores	
   con	
   resultados	
   aceptables.	
  
Una	
   ventaja	
   funcional	
   que	
   presentan	
   estos	
   compuestos	
   es	
   que	
   al	
   actuar	
  
alostéricamente,	
   no	
   en	
   el	
   sitio	
   de	
   unión	
   del	
   sustrato,	
   requieren	
   la	
   presencia	
   del	
  
ligando	
   agonista	
   endógeno.	
   Puesto	
   que	
   los	
   neurotransmisores	
   son	
   liberados	
   a	
  
pulsos	
  y	
  rápidamente	
  retirados	
  del	
  medio,	
  la	
  presencia	
  de	
  moduladores	
  alostéricos	
  
que	
   actúan	
   únicamente	
   cambiando	
   la	
   sensibilidad	
   del	
   receptor	
   por	
   su	
   agonista,	
  
permitiría	
   al	
   sistema	
   responder	
   de	
   una	
   forma	
   “más	
   fisiológica”	
   regulando	
   las	
  
concentraciones	
  de	
  glutamato	
  en	
  el	
  medio	
  (para	
  una	
  revisión	
  ver	
  28).	
  

440	
  

	
  
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47