Page 105 - 78_03
P. 105

J.	
  L.	
  ARIAS	
  MEDIANO	
  &	
  col	
  

	
  
a	
  un	
  proceso	
  combinado	
  de	
  difusión	
  del	
  fármaco	
  a	
  través	
  de	
  la	
  matriz	
  polimérica	
  y	
  
de	
  degradación	
  de	
  esta	
  matriz.	
  

        	
  

	
  

	
  

	
  

	
  

	
  

	
  

	
  

	
  

	
  

	
  

	
  

	
  

	
  

	
  

	
  

	
  

Figura	
   15.-­-	
   Liberación	
   de	
   doxorrubicina	
   (%)	
   adsorbida	
   (a),	
   y	
   (b)	
   absorbida	
   desde	
   las	
  
nanopartículas	
   Fe3O4/PCL	
   en	
   función	
   del	
   tiempo	
   de	
   incubación	
   en	
   una	
   solución	
   tampón	
   NaOH-­-
KH2PO4	
  (pH	
  =	
  7,4	
  ±	
  0,1)	
  a	
  37,0	
  ±	
  0,5	
  ºC.	
  

	
  

3.9.	
   Evaluación	
   de	
   la	
   actividad	
   antitumoral	
   in	
   vivo	
   de	
   las	
   nanopartículas	
  
magnetita/poli(e-­-caprolactona)	
  con	
  doxorrubicina	
  vehiculizada	
  

        Este	
   estudio,	
   pretende	
   definir	
   la	
   actividad	
   antitumoral	
   de	
   nanopartículas	
  
Fe3O4/PCL	
   con	
   doxorrubicina	
   incorporada	
   (dosis	
   equivalente	
   de	
   fármaco:	
   8	
  
mg/Kg)	
   y	
   guiadas	
   mediante	
   un	
   imán	
   permanente	
   de	
   400	
   mT.	
   En	
   concreto,	
   en	
   un	
  
modelo	
   de	
   ratones	
   Balb/c	
   con	
   tumor	
   subcutáneo	
   inducido	
   con	
   células	
   murinas	
  
EMT6	
  de	
  cáncer	
  de	
  pulmón.	
  

        Como	
   puede	
   apreciarse	
   en	
   la	
   Figura	
   16,	
   no	
   se	
   obtuvo	
   efecto	
   antitumoral	
  
alguno	
  en	
  el	
  grupo	
  (placebo)	
  de	
  ratones	
  tratado	
  con	
  nanopartículas	
  Fe3O4/PCL	
  (sin	
  
fármaco	
   unido)	
   guiadas	
   magnéticamente	
   (misma	
   dosis	
   de	
   nanopartículas	
   y	
  
esquema	
  de	
  tratamiento).	
  Se	
  observa	
  además	
  una	
  menor	
  actividad	
  antitumoral	
  en	
  

366	
  

	
  
   100   101   102   103   104   105   106   107   108   109   110